มีเหตุให้ต้องไปนิวยอร์กอีกหน
คราวนี้ออกจากบ้านตั้งกะหกโมงวันอังคาร กว่าจะไปถึงสถานี กว่าจะได้ขึ้นรถ ก็ปาเข้าไปทุ่ม
นั่งรถปุเลงๆๆๆ ไปเกือบสี่ชั่วโมง ก็มาถึงนิวยอร์ก ห้าทุ่ม
ต่อ subway ไปถึงที่พัก ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน หมดแรง
ไปถึงก็นอนเอาแรง ตื่นมาแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ รีบออกไปสถานกงสุลใหญ่ ณ นครนิวยอร์ก (ชื่อยาวชะมัด)
ไปถึงเก้าโมงกว่า กรอกเอกสารยื่นคำร้อง เสร็จแล้วยื่นให้เจ้าหน้าที่ ถามว่ามาจากไหน บอกว่ามาจาก boston (จริงๆ อยากบอกอีกว่า นับตั้งแต่ออกจากบ้าน จนถึงนิวยอร์กเนี่ย ห้าชั่วโมง เชียวนะ)แล้วก็ถามว่า ขอเอกสารวันนี้ได้ไหม เจ้าหน้าที่เลยบอกว่าให้กลับมาตอนบ่ายสาม (มองนาฬิกา) โห นี่เพิ่งจะสิบโมง อีก 5 ชั่วโมงจะบ่ายสาม ไปทำอะไรดีละเนี่ย
เดินเล่นอยู่แถวๆ นั้น เดินไป เดินมา เริ่มไกล ขึ้นทุกที ไปนั่งมองดูคนเดินผ่านไป ผ่านมา แถวป้ายรถเมล์
คนที่นี่ แต่งตัวได้หลากหลายดีจริงๆ บางคนแต่งแบบมาเดินแบบเลยก็มี บางคนก็แต่งป้ามากๆ บางคนแต่งเหมือนอากาศร้อนมาก ใส่สายเดี่ยว กระโปรงสั้น บางคนก็ยังใส่เสื้อ sweater กับ coat ยาวๆ อยู่เลย นั่งดูไป ก็เพลินๆ ดี เบื่อดูคน ก็ดูจักรยานแทน จักรยานที่นี่ ส่วนใหญ่จะโทรมๆ หน่อย เพราะถ้าดูดี คงมีคนจิ๊กไปเรียบร้อยแล้ว เห็นได้จากแต่ละคัน มีโซ่เส้นเบ้อเริ่มคล้องทุกอย่างที่คนจะเอาไปได้ แบบล่ามตัวถังกะล้อหน้าไว้กะเสา แล้วก็ล่ามล้อหลังไว้กะตัวถัง แถมบางคันยังต้องล่ามเบาะไว้กับตัวถังอีกต่างหาก แล้วก็มีแฟชั่นอีกอย่างคือ คนขี่ จะเอาโซ่ (เส้นเท่าล่ามช้าง) มาคล้องที่เอว หรือไว้ที่คอ พอตอนจอด ก็เอามา lock จักรยาน อืม ขี่จักรยาน ก็เหนื่อยแล้ว ยังถ่วงน้ำหนักอีก คนขี่ต้องแข็งแรงมากๆ นะ ถึงจะขี่จักรยานในนิวยอร์กได้
นั่งดูคน ดูรถ อยู่เป็นชั่วโมง เริ่มหิวแล้ว จะกินอะไรที่ไหนดีเนี่ย เบื่อกินแม็ก จะแย่แล้ว นึกขึ้นมาได้ว่า อืมใน comp มี map นี่นา อาจจะมีบอกร้านอาหารแถวนี้บ้าง เปิด comp แต่ไม่ได้เอา GPS มา ตอนแรกนึกว่าจะหายาก แต่ปรากฎว่าโปรแกรมมันสามารถเช็ค location ที่อยู่ขณะนั้นได้เลย ดีแฮะ เจอร้านนึง ชื่อน่าสนใจ Teriyaki boy เดินไปอีกประมาณสองสามบล็อกเอง ลองไปดูดีกว่า ไปถึงเป็นร้านญี่ปุ่นแบบ fast food ใส่กล่องกลับไปกิน หรือนั่งกินที่ร้าน ก็ได้ มีเป็น lunch set ด้วย แถมน้ำ หรือมิโซซุป ให้เลือก มีไก่ กะปลาแซลมอน ก็เลยสั่งกันคนละชุด รสชาติก็พอใช้ได้ มีชูมัย กะ ข้าวปั้นด้วย แล้วก็สั่งยำสาหร่ายมาอีกอย่าง ก็เลยกลายเป็นมื้อใหญ่ อิ่มมาก แถมราคาก็ไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ ถ้าเทียบกับเวลาไปกินร้านญี่ปุ่น กินเสร็จ ก็ไปเดินเล่นแถว grand central ที่นี่เป็นเหมือนหัวลำโพงบ้านเรา แต่อลังฯ กว่ามาก แล้วก็มีร้านให้เดินหลายร้าน ไปดูในร้าน discovery มีของเล่นให้ดูเยอะแยะดี ของเล่นแปลกๆ เช่น ที่เลี้ยงมด เอาไว้ดูมันทำรัง เดินจนเหนื่อย ใกล้เวลานัดแล้ว ก็เลยคิดว่าเดินกลับดีกว่า เพราะเดินมาไกลมาก คงต้องใช้เวลาเดินกลับพอสมควร
ปรากฎว่าไปถึงเค้าก็ให้ตรวจร่างเอกสารว่าถูกหรือเปล่า มีผิดนิดหน่อย ก็เลยต้องเอาไปแก้ ก็นั่งรออีกพักใหญ่ เค้าก็เรียกให้ไปเซ็นต์ชื่อ เกือบจะเซ็นต์อยู่แล้วเชียว แต่ดูชื่อแล้ว อ้าวไม่ใช่ชื่อเรานี่นา เจ้าหน้าที่ print มาผิดคน ก็เลยต้อง print ใหม่ นั่งรออีก แถม เอกสารก็ยังมีพิมพ์ผิดอยู่อีก รออีกพักใหญ่ ทีนี้ ถูกแระ พอเซ็นต์ชื่อเสร็จ เค้าต้องเอาไปให้นายเซ็นต์อีกที นั่งรออีกที กว่าจะเสร็จได้เอกสารตามที่ต้องการก็เกือบจะสี่โมงเย็น กลับไม่ทันรถรอบสี่โมงเย็น ต้องกลับรถรอบห้าโมง เวลาที่ทุกคนเลิกงาน เฮ้อ รถติด คนขับขับแบบหวานเย็น แถมมีจอดแปลกๆ อีก มาถึงสถานีที่ boston ก็สี่ทุ่มกว่า กว่าจะถึงบ้านอีก เฮ้อ เหนื่อยมาก
แค่กระดาษไม่กี่แผ่น ต้องใช้เวลามากกว่า 24 ชั่วโมง อีกนะเนี่ย เฮ้อ !!!
